चुरा
यी
शोभा
हा त का
नारी प्रिय
छनन बज्छन्
साँझ र बिहान
कर्तव्य बोध चुरा
घरका कुना कुनामा
चुलो र भाँडाहरू साथ
सुन्छन् मात्र चुराका छनछन्
कस्ले बुझेको होला व्यथा
किन र कति बज्छन् यी!!
कति व्यस्त छन् चुरा
कति थकित छन्
कहिले कहीँ
बाध्यता नै
र ह र
बन्छ
रे!
कुसुम गौतम
टमू
म्यान्मा