कविता: प्रेम
प्रेमले नै राधाले
कृष्ण फकाईन
प्रेमले नै गौरीले
शिव रिझाईन
प्रेमले नै सूभद्राले
अर्जून रूचाईन
प्रेमले नै मिराले
भक्ती जगाईन ।
राजा र रन्क,
माहाजन, महन्त
सबै रमाउछन
प्रेममै अनन्त
प्रेमीकै लागि
हून्छ लडन्त
प्रेमीकै बीच
हुन्छ भिडन्त ।
जो जान्दछ बोल्न
प्रेमको भाषा
फकाउँछ त्यसैले
आनन्द खासा
जो हान्न सक्छ
प्रेमको दाऊ
उसैले जित्छ
प्रेमको पासा ।
को सक्छ प्रेमको
रूप रंग हेर्न
को सक्छ प्रेमको
गहिराई नाप्न
को सक्छ प्रेमको
सक्तीलाई जाँच्न
को सक्छ प्रेमको
महिमा बूझाउन ।
विद्वान, सिपालू
कृपणी, दयालू
चाहिन्छ सबलाई
प्रेमी मायालु
प्रेमी बिनाको
जिन्दगी निरस छ
प्रेमलाई जगाउन
प्रणय दिवश छ ।
मनलाई माझी
निर्मल गराए
प्रेमको रसले
मूलनै फूटाए
प्रेमैको भलले
जगतै डूबाए
के चाहिन्छ र अरू
यो जिन्दगिमा ।
कुमार उपाध्याय
अमेरिका
Comments are closed.